سبزه شکوفه دار و تاریخچه هفت سین
سبزه شکوفه دار بین سبزه ها از زیبایی خاصی برخوردار است. برخی از بذرهایی استفاده می کنند که ممکنه شکوفه بزنند.
برخی با گذاشتن گلهای ریز لای سبزه، سبزه هفت سین خود را شکوفه دار میکنند.
ما در این مطلب می‌خواهیم مدل متفاوتی از شکوفه دار کردن سبزه عید را به شما آموزش دهیم.
سبزه شکوفه دار:
درست کردن سبزه شکوفه دار اصلا کار سختی نیست.
برای اینکه یک سبزه شکوفه دار داشته باشید هر بذری را که دوست دارید انتخاب کنید.
وقتی سبزه شما به اندازه کافی رشد کرد، چند ساعت قبل از تحویل با روش زیر می‌توانید یک سبزه شکوفه دار زیبا داشته باشید.
برای داشتن یک سبزه شکوفه دار زیبا فقط کافی است مقدار کمی نشاسته را در آب حل کنید.
بعد رنگ خوراکی یا غیر خوراکی را به آن اضافه کنید تا رنگ دلخواهتان دربیاد.
مراقب باشید موادتان نه خیلی غلیظ و سفت باشد و نه خیلی رقیق.
اگر سبزه شکوفه دار سفید می خواهید لازم نیست رنگی به آن اضافه کنید.
در پایان با گوش پاک کن یا چیزی شبیه آن نشاسته رنگی خود را به نوک تعدادی از سبزه ها بزنید.
توجه داشته باشید که برای شکوفه دار کردن سبزه می‌توانید حتی از چند رنگ مختلف استفاده کنید.
با این کار سبزه ای با شکوفه های رنگارنگ خواهید داشت.
رنگ های قرمز، سفید، بنفش، یاسی و … باعث می شوند سبزه شکوفه دار شما جلوه زیبایی پیدا کنه.
اگر می خواهید سبزه شکوفه دار شما پر از شکوفه باشد تعداد بیشتری از سبزه ها را شکوفه بزنید.
بعد از چند دقیقه شکوفه ها خشک می شوند.
سبزه شکوفه دار شما آماده برای گذاشتن در سفره هفت سین است.
پیشینه سفره هفت سین:
هر سال، با آمدن بهار و چند روز مانده به سال نو، بساط سفره هفت سین را برپا می کنیم
تا یک آیین که از کودکی در ذهنمان نقش بسته را به جا بیاوریم.
اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که رسم برپایی سفره هفت سین، از کجا آمده است؟
در ادامه مطالبی در مورد پیشینه هفت سین و فلسفه آن از نمناک می‌خوانیم.
فلسفه سفره هفت سین
سفره هفت سین از گذشته تا به امروز
در آیین های باستانی ایران برای هر جشن «خوانی یا سفره ای » گسترده می شد که دارای انواع خوراکی ها بود.
سفره نوروزی «هفت سین» نام داشت و می بایست از بقیه سفره ها رنگین تر باشد.
سفره هفت سین مــعــمـولاً چـند ســاعــت مانــده به زمان تـــحویل ســـــال نو آمـــاده بود و بر صفحه ای بلندتر از سطح زمین چیده می شد.
همچنین میزدپان (MAYZADPAN) به منظور پخش کردن خوراکی ها در کنار سفره گماشته می شد.
سفره هفت سین نوروزی برپایه عدد مقدس هفت بنا شده بود.
در بسیاری از منابع تاریخی آمده است که «سفره هفت سین» نخست «سفره هفت شین» بوده و بعدها به این نام تغییر یافته است.
شمع، شراب ، شیرینی ، شهد (عسل) ، شمشاد، شربت و شقایق یا شاخه نبات، اجزای تشکیل دهنده سفره هفت شین بودند.
برخی دیگر به وجود «هفت چین» در ایران پیش از اسلام اعتقاد دارند.
سخنران جامعه زرتشتی در این باره می گوید:
در زمان هخامنشیان در نوروز به روی هفت ظرف چینی غذا می گذاشتند که به آن هفت چین یا هفت چیدنی می گفتند.
بعدها در زمان ساسانیان هفت شین رسم متداول مردم ایران شد و شمشاد در کنار بقیه شین های نوروزی، به نشانه سبزی و جاودانگی برسر سفره قرارگرفت.
بعد از سقوط ساسانیان وقتی که مردم ایران اسلام را پذیرفتند، سعی کردند که سنت ها و آیین های باستانی خود را هم حفظ کنند.
به این دلیل که در دین اسلام «شراب» حرام اعلام شده بود، آنها، خواهر و همزاد شراب را که سرکه می شد انتخاب کردند.
و اینگونه شین به سین تغییر پیداکرد.
سفره هفت سین در زمان حال:
امروزه سفره هفت سین را روی زمین یا روی میز پهن می کنند.
هنگام تحویل سال نو اعضای خانواده دور سفره هفت سین جمع می شوند
و برای داشتن سالی پر از شادی و خیرو برکت دعا میکنند.
بعضی سفره هفت سین را در مدت سیزده روز نوروز نگه می دارند
و در پایان این دوره، در روز سیزده نوروز، سبزه سفره هفت سین را به آب می دهند.
اجزاء سفره هفت سین:
سنجد:
نماد عشق و دلباختگی است و از مقدمات اصلی تولد و زایندگی.
عده ای عقیده دارند که بوی برگ و شکوفه درخت سنجد محرک عشق است.
سبزه:
نماد شادابی و سرسبزی و نشانگر زندگی بشر و پیوند او با طبیعت است.
سمنو:
نماد زایش و باروری گیاهان است و از جوانه های تازه رسیده گندم تهیه می شود.
سکه:
که نمادی از خیر و برکت و درآمد است.
سیب:
هم نماد مهر و مهرورزی.
سماق و سیر :
نماد چاشنی و محرک شادی در زندگی به شمار می روند.
اما غیر از این گیاهان و میوه های سفره نشین، خوان نوروزی اجزای دیگری هم داشته است:
دراین میان « تخم مرغ» نماد زایش و آفرینش است و نشانه ای از نطفه و نژاد.
«آینه» نماد روشنایی است و حتماً باید در بالای سفره جای بگیرد.
«آب و ماهی» نشانه برکت در زندگی هستند.
ماهی به عنوان نشانه اسفند ماه بر سفره گذاشته می شود.
کتاب مقدس هم یکی از پایه های اصلی سفره هفت سین است.
براساس آن هرخانواده ای به تناسب مذهب خود، کتاب مقدسی را که قبول دارد بر سفره می گذارد.
چنانچه مسلمانان قرآن، زرتشتیان اوستا و کلیمیان تورات را بر بالای سفره هایشان جای می دهند.
درسر سفره هفت سین زرتشتیان درکنار اسپند و سنجد، « آویشن» هم دیده می شود.
که به گفته موبد فیروزگری خاصیت ضدعفونی کننده و دارویی دارد و به نیت سلامتی و بیشتر به حالت تبریک بر سر سفره هفت سین گذاشته می شود.
شاخه های سرو، دانه های انار، گل بیدمشک، شیر نارنج، نان و پنیر، شمعدان و… را هم می توان جزو اجزای دیگر سفره هفت سین دانست.
