سبزه کنجد سیاه در هفت سین و نمادهای سفره هفت سین نوروز

سبزه کنجد سیاه یکی از انواع سبزه هایی است که می شود برای سفره هفت سین کاشت.

این سبزه به دلیل زیبایی خاصش با اقبال زیادی از طرف مردم مواجه شده است.

در ادامه آموزش کاشت سبزه کنجد سیاه را مرور می‌کنیم.

 

درست کردن سبزه کنجد سیاه

 

تدارک و چیدن سفره هفت سین یکی از کارهای لذت بخشی است که حتما از وقت گذاشتن برای آن پشیمان نمی شوید .

یکی از این لذت ها درست کردن سبزه عید و سبزه آرایی است .

در این جا طرز تهیه سبزه کنجد سیاه را به شما آموزش می دهیم .

 

سبزه کنجد سیاه

 

بهترین زمان سبز کردن سبزه کنجد سیاه

 

بهترین زمان جهت جوانه زدن کنجد، ۸ روز قبل از عید می‌باشد.

 

سبزه کنجد سیاه به خاطر رشد کمش و اینکه تا سیزده بدر خیلی خوب می ماند،

یکی از دانه های مناسب برای سبزه سفره هفت سین است.

برای درست کردن سبزه کنجد می توانید از کنجد سیاه یا سفید خام استفاده کنید .

 

روش کاشت سبزه کنجد سیاه:

 

ابتدا دانه کنجد سیاه یا سفید را برای حدود ۶ الی ۸ ساعت در آب خیس کنید.

 

بعد یک پارچه بر روی ظرف مورد نظر ( بطری ، کوزه سفالی و…) پیچانده

و دانه های کنجد را که از قبل در آب خیس کرده بودید بر روی پارچه قراردهید

بعد از چند روز، دانه‌های کنجد بر روی پارچه و دور ظرف جوانه می‌زند و به شکلی زیبا و تماشایی در می آید .

سیزه کنجد سیاه شما آماده است.

برای آب دادن به سبزه کنجد سیاه می توانید از اسپری آب استفاده کنید.

 

نمادهای سفره هفت سین

 

هر کاری را فلسفه‌ای است و چیدمان سفره هفت سین نیز فلسفه خاص خود را دارد.

هرچیزی که سر سفره چیده می‌شود، از هر «‌سین» گرفته تا قرآن و ماهی و آینه حکمتی دارد.

در این گزارش با فلسفه اجزای سفره هفت سین آشنا می‌شوید:

 

سنجد

 

سنجد را بر این باور بر سفره مینهند تا هر کس با خویشتن عهد کند که در آغاز سال، هر کاری را سنجیده انجام دهد.

قرار دادن سنجد بر سفره هفت سین، نشانه گرایش به عقل است و احترام به تفکر و ترویج خردمندی.

سنجد نماد سنجیده اقدام کردن است.

جوشانده یا دود سنجد هم برای درمان بیماری های مختلف تجویز شده است.

«سنجد مقوی دماغ و قلب دانسته اند که سرشار از ویتامین های «آ» و «ب» و«کا» است؛

پس بی جهت نیست که سنجد را نماد سنجیده عمل کردن میدانند.»

 

سیب

 

سیب را مادر یا بزرگ خانواده، در کنار سنجد قرار میدهد.

سیب نماد سلامتی است.

جمله معروفی است که میگوید:

«هر کس روزانه یک سیب بخورد، به طبیب نیازی ندارد.»

امام صادق (ع) در کتاب طب الصادق «سیب را اکسیر جوانی و میوه بهشتی نامیده اند.»

معروف است که خوراک آدم و حوا، قبل از خوردن گندم و رانده شدن از بهشت سیب بوده است.

در اولین روز سال، ما گام در مرحله جدیدی از عمر خویش میگذاریم؛

بنابراین سیب هشداری است برای انسان تا به سلامت جسم خود بیندیشد

و بهداشت بدن خود را به دست فراموشی نسپارد، که عقل سالم در بدن سالم است.

 

سبزه

 

سومین سین سفره هفت سین، سبزه است که نشانه خوش اخلاقی و خرمی و شادابی است.

پیامبر بزرگ اسلام میفرمایند:

«من برای اخلاق نیک انتخاب شدم و خداوند، کسی را که با ترش رویی با برادرانش روبه رو شود، دشمن میدارد.»

سبزه نشانه طبیعت پرجوش و خروش است.

رنگ سبز نیروی تعادل، رنگ پیش رفت است. سبز نشانه هماهنگی و اثر خوشایند بر دستگاه عصبی است.

نمونه دیگری از رواج سبزگرایی و تعلق خاطر به سبزینه روییدنی درخت کاج است

که مسیحیان سراسر جهان به اعتقاد سرسبزی و برکت و تقدیس رویش طبیعت آن را به تزئینات سال نو می افزایند.

 

سمنو

 

پس از سبزه، سَمنو را به سفره می آورند.

سمنو شبیه کاچی است و شیرینی آن از آب سفیدرنگ و شیرین جوانه گندم است.

سمنو علامت قدرت است.

آدمی در کشاکش زندگی خود و مبارزه با طبیعت، می بایست نیرومند و قوی باشد.

سمنو بدون آن که هیچ شیرینی مضاعفی به آن افزوده شود، با جوانه گندم تهیه می شود و غذایی بسیار مقوی و پرانرژی است.

برای مقابله با قهر طبیعت و مقابله با سختی ها، قدرت، الزام آورترین مؤلفه ای است که می تواند ما را در برابر ناملایمات نگهداری کند

و این نماد خدایی، هدیه ای است به جامعه، تا قدرت و صلابت خویش را فراموش نکند.

 

سیر

 

سیر در ادب پارسی به معنای رأی، خشنود، کامل، کافی، تمام، پر و انباشته نیز به کار رفته است.

«سیر نماد و نشانه مناعت طبع است؛ یعنی بایسته است که انسان همواره با قناعت بر جهان بنگرد.

که انسان قانع از نفس کریم اش، برتر از انسان قانع به دارندگی ثروت است.

سیر استغناء و بی نیازی از متاع دنیا را به یاد می آورد و نماد بی توجهی به مادیات جهان گذرا است

تا انسان بدان دل نبندد و کرامت و شخصیت خود را در معامله با آن به مقابله ننهد.

سیرچشمی و چشم سیری از بزرگ ترین صفات انسان برتر و یار محبوب و مقبول است که در سفره هفت سین قرار میگیرد.

قناعت درونی که مناعت بیرونی را به همراه دارد،

ثمره اش علو طبع است و بازتاب عملی آن تشخص و احترام انسان است.

 

سرکه

 

سرکه، نماد پذیرش ناملایمات، رضا و تسلیم است.

باید به این نکته واقف شویم و این اصل مسلم را دریابیم که زندگی، پیوسته توأم با رنج و مشقت و زحمت است

و هیچ انسان معتقد و بامسئولیتی نیست که بدون دغدغه بتواند به زندگی ادامه دهد.

خالق یکتا، در سوره بلد، آیه چهار فرموده است: «لقد خلقنا الأنسان فی کبد»

یعنی ما انسان را برای استواری و استقامت، در سختی بیافریدیم.

خداوند آسمان و زمین، انسان را آسوده و بی غم نیافریده

و سرکه، گویای نکته ای است از تسلیم در برابر رخ دادهای ناگوار زندگی.

سرکه در سفره هفت سین بدین مفهوم است که خواه ناخواه هر آسایشی با رنجی همراه است

و سختی لازمه حیات است و مجموعه تضادها و تناقض ها و دوگانگی های حیات بشر، زندگی را از یک نواختی خارج میکند.

پس سرکه را سر سفره می نهیم تا رضا و تسلیم را سرلوحه امور خود قرار دهیم

و در این پیوند هفت گانه، عقل و صبر و پیکار و تسلیم و رضا و تلاش را با خود همراه سازیم.

 

سماق

 

سماق، نماد صبر و بردباری و تحمل دیگران است.

ضمناً گویای یک اشاره دقیق است به صبر و حوصله و بردباری و مبارزه برای خواست و آرزوها؛

زیرا صبر، به انسان می آموزد که در گذر زندگی، خستگی را باید خسته کند و کام را بیابد.

بی گمان در وجود هر انسان کاملی، جوهره صبر و مقاومت، برای دست یابی به اهدافش، دمادم موج میزند.

سماق تداعی صبر است

و صبر از ناحیه نگرش مثبت، نه گفتن است نه به تحقیر، نه به شکست، نه به زبونی، نه به سیطره غم و اندوه.

سماق بر سر سفره نهادن، دعوت انسان است در آغاز سال به پایداری و مقاومت در راه دست یابی به اهداف پاک و انسانی خویشتن.

در فرهنگ لغت عامیانه نیز با اصطلاح «سماق مکیدن» که کنایه از منتظر ماندن است،

برخورد می کنیم که تحمل شرایط فعلی و مداومت در تغییر آن، تا رسیدن به مطلوب و و مقصود غایی است.

شایان ذکر است مصرف سماق همراه کباب علاوه بر خواص متعدد، جهت کاهش مضرات اوره گوشت توصیه میشود.

سماق چشم را باز و بینا می سازد، و بر صبر و تأمل منطبق است.

عجله وسوسه شیطانی است و تأنی سرود رحمانی. هفت سین، فلسفه یک زندگی خوب و سالم را به یک یک ایرانیان می آموزد.

 

 

نماد همراهان هفت سین

 

ماهی قرمز در تنگ بلورین، نماد چگونه زیستن است؛ یعنی پرکار و فعال و شاد.

رنگش شادی، فعل اش، کار، و تکاپویش حیات را نوید می دهد

و بدین خاطر ماهی قرمز همیشه پای سفره است تا جنب و جوش حیات در تمام لحظات زندگی نمایان باشد.

شمع نماد روشنی و گرمی و لطف و مهر و سوختن و رنج خود و راحت یاران طلبیدن است؛

تا در طول حیات مادام که فروغ عمر، روشنی بخش است، لحظه ای از روش شمع گونه بودن دور نیفتیم.

ساعت نماد زمان است و اشاره ای به دقت و نظم و انضباط و زنگی برای آغاز و پایان و ترتیب امور؛

البته از نگرشی دیگر چون ساعت با سین شروع می شده، کنار سکه نشسته است.

آینه نشانه راستی، پاکی، صفا و یک رنگی است.

آینه پیام آور این پند است که در کار و بار، یک رنگ و یک دل و صاف باشیم.

با توجه به صیقلی که در خانه تکانی دل داده ایم؛

اکنون همانند آینه در کنار یک دیگر، آینه وار بودن و آینه وار زیستن را تجربه کنیم.

اما تخم مرغ که به رنگ ها و شکل های دل فریب و زیبا آن را می آرایند و کنار آینه می نهند،

روایت گر زایش و تولید است

و هم اشاره به دنیای تازه و زمان نو که شما آن را می گشایید و پای در جهانی تازه می نهید.

در کنار سبزه، سنبل نیز می نهند تا عطر شامه نوازش، آغاز خوشی را نوید دهد

و زمان نو با بوی دل انگیزش آغاز شود.

ضمن این که سنبل با حرف سین آغاز شده و به گونه ای به تکمیل و تعمیم سفره هفت سین مدد میرساند.